3voor12 review RAUW in Rotown
door mick arnoldus
“Er is geen enkele muzikale stroming na de jaren twintig van de vorige eeuw te benoemen die niets aan jazz te danken heeft. Hoe kan het dan dat de jazz zelf veroordeeld lijkt tot een niche voor liefhebbers die ofwel een aanzienlijke leeftijd hebben, ofwel een aanzienlijke muziekopleiding? Misschien letten we gewoon niet goed genoeg op. RAUW laat in Rotown namelijk zien dat jazz nog springlevend is. Drie acts die compleet verschillende genres lijken te spelen, maar waar jazz de verenigende factor is.
Door naar Meral Polat. Net zoals bij Pietre spat het vakmanschap ervan af. Als de drummer geheel in jazz-traditie de ruimte krijgt voor een solo, lijkt er een magnetisch veld aanwezig die zelfs het laten vallen van een drumstick probleemloos over kan laten gaan in een variatie op de beat. Of let op het spel van de multi-instrumentalist die achter de eveneens loepzuivere toetsensectie Turkse psychedelica en Nigeriaanse Afrobeat op ons afvuurt. ‘Kurdish Soul’ noemt Meral Polat het zelf. Wij noemen het ‘fucking goed’ en benadrukken daarbij hoe Meral de zaal compleet om haar vingers windt met haar veelzijdige stem. Het ene nummer rapt ze bijna spugend de zaal in, bij het volgende zit ze vooraan op het podium voor een ballade over verzet. Dit jaar komt er een tweede album uit, dat wij hier vetgedrukt onderstreept op het wensenlijstje hebben gezet.”
Lees het volledige artikel hier
